April

Biesbosch 25-4-2008

Het wekkertje ging weer vroeg af. We hadden nl. om 6 uur afgesproken te verzamelen bij de pomp. De weer en windvoorspelling waren gunstig, dus iedereen had besloten om met volle bepakking af te reizen. Eenmaal aangekomen bleek de wind toch wat forser te waaien dan werd gedacht. Zodat Ejo, Antonio en Herman besloten om voor de feeder te kiezen. Ikzelf wilde persé met de stok vissen, mede omdat onze Biesbosch kenner R.K. te V. stellig beweerde dat je hier niks met de stok had te zoeken.
Antonio besloot keurig te wachten tot iedereen zijn plek had gekozen, zodat hij zich netjes op de kop kon “nestelen”. Ejo nam de “staart” voor zijn rekening, dus de deugt zat weer eens in het midden. Het bleek ook wel weer dat de gene wie het meest rechts van het eiland vist de eerste aanbeten krijgt. Antonio had er al een stuk of 5 in zijn netje liggen, terwijl de andere nog beet moesten krijgen. Gelukkig kwam naarmate de tijd vorderde er verandering in. Door het getij ging de stroming draaien en onze “koppensneller” werd omgedoopt tot “staartzitter”. De beet viel bij hem weg; Ejo, Herman en ikzelf begonnen nu met regelmaat vis te vangen. Dit viel voor mij mee, aangezien er net iets meer als een meter water stond op 13 meter. Ik was gestart met een 1,5 grams dobber; dit bleek achteraf te licht, want ik verspeelde de ene lijner na de andere. Eerst de tip van Ejo toch maar opgevolgd (je moet een grotere haak nemen). Dit ging goed in 1 op de 4 aanbeten. Ik had inmiddels een stuk of 15 verspeeld, dus toch maar m’n powerset klaargemaakt en een 4 grams dobber eraan vast “geknoopt”. Je moest wel wat langer wachten, maar verspeelde nu nauwelijks vis. Antonio moest om 2 uur stoppen (zijn stek was toch al naar de knoppen????) en had naar eigen zeggen een kilo of twintig. Ejo had er zichtbaar schik in, aangezien hij voor het gemak maar met 2 feeders ging vissen. De vis lag bij hem op beide stekken er dik op, zodat hij soms tijdens het drillen van de ene vis, de andere hengel snel aan moest slaan....lekkere ontspanning....hahaha.
“Opa” was weer ouderwets aan het mopperen (goed teken...dan is hij helemaal in zijn element); Hij was aan het einde van de dag totaal door zijn onderlijnen heen (22 stuks); mede door de harde aanbeten en gaat nu eens een ander merk proberen...(verstand komt met de jaren zullen we maar zeggen). Onze Ejo was nu helemaal los, hij probeerde de vis te drillen, sigaar te roken en tegelijk te praten (kansloze missie om hem dan te verstaan, laat staan te begrijpen). Ikzelf mocht in zijn geheel niet klagen en kon bij wat minder wind een leuke serie neerzetten, alleen kwam de bodem van de madenbak aardig in zicht; dus was het noodzaak om het bijvoeren wat te beperken. Dit kon je gelijk merken, de aanbeten vielen terug en de vis werd daarin ook voorzichtiger.
Ondanks dat de wind ging liggen en de gevoelstemperatuur aangenamer werd (deed zelfs mijn muts af), was het tijd om te stoppen en het verzoek van Ejo (we gaan wel wegen hoor..) in te wilgen. Aan het eind van dag zit je er toch een beetje door; Herman zijn versleten heup begon op te spelen en leek tijdens het lopen meer op een dronken pinguïn. Ikzelf heb een rug van bordkarton, dus dan zit je niet echt te wachten om al die vis nog eens de kant op te hijsen. Maar de poppesnor van onze Ejo begon aardig te krullen (kon me wel een beetje voorstellen), dus na de dijk een aantal keren over te hebben geklauterd en de hele handel weer in de auto te hebben gehesen, de vis maar gaan wegen (zag inmiddels de hemel voor een doedelzak aan). Het was een productief dagje zal ik maar zeggen. Herman kwam op 39,500 kg uit (citaat: “niet slecht voor zo’n kutsloot”).Voor m’n gevoel had ik iets minder, maar bleek mee te vallen; 47,400 kg. Nu bewaar je het beste voor het laatst.......Onze Ejo wist zich in het rijtje van de 50+ kg te plaatsen, wat alleen Herman tot nu toe was gelukt. Met een totaalscore van 55,700 kg wist hij de dag af te sluiten.
Na nog wat na te hebben gebabbeld en een Ibuprofen rijker kon men tevreden naar huis keren.

Marcel

Naar boven

Noord-Oostelijke Kampioenschap – Beukerskanaal (12-04-2008)

Met z’n zessen besloten om mee te doen met dit jaarlijkse evenement; 250 man en dus 50 man per vak. Op zich is het een leuk, maar moeilijk te bevissen water. Het voordeel is dat je dan wel met verse mag vissen, zodat de kans wat groter is dat je wat vangt.
Voor Ejo en Ronald was dit de eerste keer dat zij met verse mochten vissen, wat toch even wennen bleek te zijn. Gelukkig bestaat de mobiele telefoon, zodat je elkaar toch nog van wat tips kan voorzien. Ronald en ik hadden vak A geloot, René vak B, Martijn vak C, Ejo vak D en Henk vak E.
Het Beukerskanaal is opzich een water wat uitermate geschikt is voor de vaste stok, maar als er windkracht 5-6 dwars over het water staat wordt het toch een ander verhaal. Zover ik weet hadden we allemaal toch met de vaste stok gevist, alleen topper Henk had nog even de feeder ter hand genomen.
Ikzelf had besloten, tegen alle tips in om met een gitzwart voertje te aan vissen en deze van het begin af aan te cuppen. De temperaturen waren nog niet al te best en ik was er bang voor dat het heel zuinig zou gaan worden. Na een balletje of 14 te hebben gecupt, maar de eerste topset gepakt met 0,4 dobber. Deze zakte na de 1e drift gelijk onder en een bliekje was meteen mijn deel. Had wel moeite om hem te pakken te krijgen aangezien de wind er andere plannen mee had. Naarmate de tijd vorderde bleef ik toch regelmatig vis vangen, hoewel het verschrikkelijk moeilijk was om je hengel in balans te houden, waardoor je redelijk vaak missloeg of de vist juist verspeelde omdat je hengel een rondzwier kreeg.
Na een uur Ronald groepen hoe hij ervoor stond, want er zat slechts 1 nummer tussen ons. Hij had er op dat moment wel 1 vis, tegen 5 van mij. Word ik dus geen laatste was de gedachte..... J.
Mijn buren viste voornamelijk met de feeder en dat ging prima, zij hadden regelmatig vis en voor mijn gevoel liep ik aardig achter. Gelukkig tijdens het 3e uur werd de wind iets minder en mocht ik 9 visjes op rij noteren. Helaas was de pret van korte duur, de wind wakkerde weer behoorlijk aan en ik kon nog net mijn bijzetplateau redde van de verdrinkingsdood. Deze werd als een papiertje op getild en een kwartslag gedraaid zodat ik een groot gedeelte van mijn aas in de diepte zag verdwijnen.
Tijdens de wedstrijd bijna iedereen van gesproken (ging niet al te best), behalve onze Ejo was angstig stil. Het bleek dat hij op één van de topnummers zat (recht tegenover het slootje, alleen waren er ook kanowedstrijden en deze hadden deze plek gebombardeerd tot keerpunt. Dus Ejo had bij dezen genoeg aanspraak; het waren er best veel..... L
De stroming was tijdens de wedstrijd toegenomen, dus besloten om toch maar over te schakelen naar een 1 grammer. Deze bleef wat rustiger tijdens de drift, wat toch weer een paar visjes opleverden.
Inmiddels was het 2 uur geworden en had de organisatie vergeten af te toeteren, zodat wijzelf maar hadden besloten om netjes te stoppen. Mijn buurman links (Frits Noordman) wist me te vertellen dat ik ongeveer 2 kilo had (had zelf geen flauw idee), dat door mijn rechter buurman (Peter Kiekebos) werd bevestigd. Zij hadden gelijk; 2.362 gram tegen 1.506 gram voor Frits en 1.987 gram voor Peter. Had dus meer dan mijn buren, dan heb je het opzich niet slecht gedaan. Ronald had zijn totaal naar 7 visjes getild een had toch nog 879 gram...(niet slecht voor de 1e keer). Na afloop toch maar voor de zekerheid naar de prijsuitreiking gegaan en werd de wedstrijd nog even nagevist. Ejo had naar eigen zeggen ongeveer 400 gram gevangen....... hahahahaaha, dat bleek in de uitslag toch iets minder te zijn. Dus voor de volledigheid hierbij de uitslag:

Op naar volgende week, waar wij aan hetzelfde water een koppelwedstrijd vissen. Ronald met Ejo en Henk en mijzelf. We zullen zien....

Marcel